- Ιερή Συμμαχία
- Σύμφωνο που υπέγραψαν στις 26 Σεπτεμβρίου 1815 στο Παρίσι ο τσάρος της Ρωσίας, ο αυτοκράτορας της Αυστρίας και ο βασιλιάς της Πρωσίας. Σε αυτό προσχώρησαν και άλλοι ηγεμόνες, όπως ο βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος ΙΗ’, αλλά απείχαν η Αγγλία (που πάντα απέφευγε την ανάληψη υποχρεώσεων στην ηπειρωτική Ευρώπη και διαφωνούσε με το θεολογικό ύφος του συμφώνου), το Βατικανό (που διέκρινε σε αυτό μασονική έμπνευση) και ο σουλτάνος της Υψηλής Πύλης, γιατί η συνθήκη ήταν διατυπωμένη στο όνομα της Αγίας Τριάδας. Η συνθήκη, της οποίας εμπνευστής ήταν ο τσάρος της Ρωσίας Αλέξανδρος Α’, απέβλεπε στη διατήρηση του πολιτικού και εδαφικού καθεστώτος που είχε προκύψει από το συνέδριο της Βιέννης. Διακήρυττε την επιθυμία μιας μόνιμης ειρήνης με βάση τις αρχές του χριστιανισμού και αντέτασσε στην αδελφοσύνη των λαών που κήρυττε η Γαλλική επανάσταση, την αδελφοσύνη και την αρμονική ομόνοια των βασιλέων. Όμως, η Ι.Σ. αντικατέστησε γρήγορα τη θρησκευτική έμπνευσή της με συγκεκριμένο και καθαρά αντιδραστικό πολιτικό περιεχόμενο, ύστερα από πρωτοβουλία του Αυστριακού καγκελαρίου, πρίγκιπα Μέτερνιχ, ενός ευέλικτου και αδίστακτου πολιτικού. Ο Μέτερνιχ είδε στο σύμφωνο αυτό (με την αρχή της επέμβασης που καθιέρωνε) τις δυνατότητες που προσέφερε για την καταπολέμηση των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων. Η δράση της Ι.Σ. εκδηλώθηκε κυρίως μέσω συνεδρίων, όπου οι υπουργοί και οι ηγεμόνες καθόριζαν τα μέτρα με τα οποία θα κατοχύρωναν τη διεθνή τάξη. Έτσι, έγιναν τα συνέδρια του Εξ-Λα-Σαπέλ (1818), του Τροπάου (1820), της Λιουμπλιάνα (1821) και της Βερόνα (1822). Στο συνέδριο της Βερόνα στάλθηκε και αντιπροσωπεία από την επαναστατημένη Ελλάδα, την οποία αποτέλεσαν ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός και ο Γιωργάκης Μαυρομιχάλης. Η αντιπροσωπεία δεν έγινε δεκτή από το συνέδριο, δεδομένου ότι όλες οι αποφάσεις ήταν εναντίον όλων των επαναστατικών κινημάτων που σημειώνονταν τότε σε διάφορα σημεία της Ευρώπης. Η Ι.Σ. διαλύθηκε ουσιαστικά μετά τη Γαλλική επανάσταση του Ιουλίου του 1830, οπότε η Γαλλία αποσπάστηκε από αυτήν και τάχθηκε στο πλευρό της Αγγλίας (Εγκάρδια Συνεννόηση). Είχε μια μερική αναβίωση με την επέμβαση της Ρωσίας σε βοήθεια της Αυστρίας για την καταστολή της Ουγγρικής επανάστασης (Αύγουστος 1849), αλλά διαλύθηκε και τυπικά το 1853, όταν η Αυστρία συμμάχησε με την Αγγλία και τη Γαλλία εναντίον της Ρωσίας.
Dictionary of Greek. 2013.